This page in Tamil   Hindi/Sanskrit   Telugu   Malayalam   Bengali   Kannada   English   ITRANS    Marati  Gujarathi   Oriya   Singala   Tibetian   Thai   Japanese   Urdu   Cyrillic/Russian  

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
1.001   தோடு உடைய செவியன், விடை  
பண் - நட்டபாடை   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )
ஒரு நாள் காலையில் சிவபாத இருதயர் வேதவிதிப்படி நீராடுதற்குத் திருக்கோயி லுள்ளிருக்கும் பிரமதீர்த்தத்திற்குப் புறப்பட் டார். தந்தையார் வெளியில் செல்வதைக் கண்ட பிள்ளையார் தானும் உடன் வரவேண்டுமென்ற குறிப்போடு கால்களைக் கொட்டிக் கொண்டு அழுதார். தந்தையார் தன் மைந்தரைப் பார்த்து உன் செய்கை இதுவாயின் உடன் வருக எனக் கூறி அவரையும் உடனழைத்துக் கொண்டு சென்று பிரம தீர்த்தக் கரையில் பிள்ளையாரை இருத்திவிட்டு விரைந்து நீராடித் திரும்பும் எண்ணத்தோடு நீர்நிலையில் இறங்கினார். சில நிமிடங்கள் முழ்கியிருந்து செபித்தற்குரிய அகமர்ஷண மந்திரங் களைச் சொல்லிக் கொண்டு நீரில் மூழ்கினார். இந்நிலையில் கரையில் அமர்ந்திருந்த பிள்ளையார் தந்தை யாரைக் காணாமல் முற்பிறப்பின் நினைவு மேலிட்டவராய் திருத் தோணி மலைச் சிகரத்தைப் பார்த்துக் கண்மலர்கள் நீர் ததும்பக் கைமலர்களால் பிசைந்து வண்ணமலர்ச் செங்கனிவாய் மணியதரம் புடை துடிப்ப அம்மே அப்பா என அழைத்து அழுதருளினார். பிள்ளையின் அழுகுரல் கேட்ட நிலையில் தோணிபுரத்து இறைவர் இறைவியாருடன் விடைமீது அமர்ந்து குளக்கரைக்கு எழுந்தருளி னார். பெருமான் உமையம்மையை நோக்கி அழுகின்ற இப் பிள்ளைக்கு உன் முலைப்பாலைப் பொற்கிண்ணத்தில் கறந்து ஊட்டுக எனப்பணித்தார். அம்மையாரும் அவ்வாறே தன் திருமுலைப்பாலைப் பொற்கிண்ணத்தில் கறந்து சிவஞானமாகிய அமுதைக் குழைத்து அழுகின்ற குழந்தை கையில் கொடுத்து உண்ணச் செய்து அழுகை தீர்த்தருளினார். தேவர்க்கும் முனிவர்க்கும் கிடைக்காத பேரின்பம் பெற்ற நிலையில் பிள்ளையார் திருஞானசம்பந்தராய் அபரஞானம் பரஞானம் அனைத்தும் கைவரப் பெற்றார். அப்பொழுது நீரில் மூழ்கி நியமங்களை முடித்துக் கரை யேறிய சிவபாத இருதயர் சிவஞானத் திருவுருவாய்க் கரையில் நிற்கும் தம்மைந்தரைக் கண்டார். கடைவாய் வழியாகப் பால் வழிந் திருப்பதைக் கண்ட அவர், தன் மகனார்க்கு யாரோ பால் அளித்துச் சென்றுள்ளார்கள் என்று எண்ணியவராய் ஞான போனகரை நோக்கிப் பிள்ளாய் நீ யார் அளித்த பால் அடிசிலை உண்டாய்? எச்சில் கலக்குமாறு உனக்கு இதனை அளித்தவர் யார்? காட்டுக என்று வெகுண்டு தரையில் கிடந்த கோல் ஒன்றைக் கையில் எடுத்து ஓச்சியவ ராய் வினவினார். சிறிய பெருந்தகையார் தம் உள்ளத்துள் எழுந்த உயர் ஞானத் திருமொழியால் தமிழ் என்னும் மொழியின் முதல் எழுத்தாகிய தகர மெய்யில் பிரணவத்தை உயிராய் இணைத்துத் தனக்குப் பாலளித்த உமைஅம்மையின் தோடணிந்த திருச்செவியைச் சிறப்பிக்கும் முறையில் தோடுடைய செவியன் என்ற முதற்பெரும் பாடலால் தனக்குப் பாலளித்த கடவுளின் அடையாளங்களைச் சுட்டித் திருப் பதிகம் அருளிச்செய்தார்.
முன் பிறப்பு நல் வினை கை கூட, இறைவன் அருள் பெற

தோடு உடைய செவியன், விடை ஏறி, ஓர் தூ வெண்மதி சூடி, காடு உடைய சுடலைப் பொடி பூசி, என் உள்ளம் கவர் கள்வன்- ஏடு உடைய மலரான் முனைநாள் பணிந்து ஏத்த, அருள்செய்த, பீடு உடைய பிரமாபுரம் மேவிய, பெம்மான்-இவன் அன்றே!

[1]

முற்றல் ஆமை இள நாகமொடு ஏனமுளைக் கொம்பு அவை பூண்டு, வற்றல் ஓடு கலனாப் பலி தேர்ந்து, எனது உள்ளம் கவர் கள்வன்- கற்றல் கேட்டல் உடையார் பெரியார் கழல் கையால் தொழுது ஏத்த, பெற்றம் ஊர்ந்த, பிரமாபுரம் மேவிய, பெம்மான்-இவன் அன்றே!

[2]

நீர் பரந்த நிமிர் புன் சடை மேல் ஒர் நிலா வெண்மதி சூடி, ஏர் பரந்த இன வெள் வளை சோர, என் உள்ளம் கவர் கள்வன்- ஊர் பரந்த உலகின் முதல் ஆகிய ஓர் ஊர் இது என்னப் பேர் பரந்த பிரமாபுரம் மேவிய பெம்மான்-இவன் அன்றே!

[3]

விண் மகிழ்ந்த மதில் எய்ததும் அன்றி, விளங்கு தலை ஓட்டில் உள் மகிழ்ந்து, பலி தேரிய வந்து, எனது உள்ளம் கவர் கள்வன்- மண் மகிழ்ந்த அரவம், மலர்க் கொன்றை, மலிந்த வரைமார்பில் பெண் மகிழ்ந்த, பிரமாபுரம் மேவிய, பெம்மான்-இவன் அன்றே!

[4]

ஒருமை பெண்மை உடையன்! சடையன்! விடை ஊரும் இவன்! என்ன அருமை ஆக உரை செய்ய அமர்ந்து, எனது உள்ளம் கவர் கள்வன்- கருமை பெற்ற கடல் கொள்ள, மிதந்தது ஒர் காலம் இது என்னப் பெருமை பெற்ற பிரமாபுரம் மேவிய பெம்மான்-இவன் அன்றே!

[5]

மறை கலந்த ஒலிபாடலொடு ஆடலர் ஆகி, மழு ஏந்தி, இறை கலந்த இனவெள்வளை சோர, என் உள்ளம் கவர் கள்வன்- கறை கலந்த கடி ஆர் பொழில், நீடு உயர் சோலை, கதிர் சிந்தப் பிறை கலந்த, பிரமாபுரம் மேவிய, பெம்மான்-இவன் அன்றே!

[6]

சடை முயங்கு புனலன், அனலன், எரி வீசிச் சதிர்வு எய்த, உடை முயங்கும் அரவோடு உழிதந்து, எனது உள்ளம் கவர் கள்வன்- கடல் முயங்கு கழி சூழ் குளிர்கானல் அம் பொன் அம் சிறகு அன்னம் பெடை முயங்கு பிரமாபுரம் மேவிய பெம்மான் இவன் அன்றே!

[7]

வியர் இலங்கு வரை உந்திய தோள்களை வீரம் விளைவித்த உயர் இலங்கை அரையன் வலி செற்று, எனது உள்ளம் கவர் கள்வன்- துயர் இலங்கும் உலகில் பல ஊழிகள் தோன்றும் பொழுது எல்லாம் பெயர் இலங்கு பிரமாபுரம் மேவிய பெம்மான்-இவன் அன்றே!

[8]

தாள் நுதல் செய்து, இறை காணிய, மாலொடு தண்தாமரை யானும், நீணுதல் செய்து ஒழிய நிமிர்ந்தான், எனது உள்ளம் கவர் கள்வன்- வாள்நுதல் செய் மகளீர் முதல் ஆகிய வையத்தவர் ஏத்த, பேணுதல் செய் பிரமாபுரம் மேவிய பெம்மான்-இவன் அன்றே!

[9]

புத்தரோடு பொறி இல் சமணும் புறம் கூற, நெறி நில்லா ஒத்த சொல்ல, உலகம் பலி தேர்ந்து, எனது உள்ளம் கவர் கள்வன்- மத்தயானை மறுக, உரி போர்த்தது ஒர்மாயம் இது! என்ன, பித்தர் போலும், பிரமாபுரம் மேவிய பெம்மான்-இவன் அன்றே!

[10]

அருநெறிய மறை வல்ல முனி அகன் பொய்கை அலர் மேய, பெரு நெறிய, பிரமாபுரம் மேவிய பெம்மான் இவன் தன்னை, ஒரு நெறிய மனம் வைத்து உணர் ஞானசம்பந்தன் உரை செய்த திரு நெறிய தமிழ் வல்லவர் தொல்வினை தீர்தல் எளிதுஆமே.

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
1.063   எரி ஆர் மழு ஒன்று  
பண் - தக்கேசி   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

எரி ஆர் மழு ஒன்று ஏந்தி, அங்கை இடுதலையே கலனா, வரி ஆர் வளையார் ஐயம் வவ்வாய், மா நலம் வவ்வுதியே? சரியா நாவின் வேதகீதன், தாமரை நான்முகத்தன், பெரியான், பிரமன் பேணி ஆண்ட பிரமபுரத்தானே!

[1]

பியல் ஆர் சடைக்கு ஓர் திங்கள் சூடி, பெய் பலிக்கு என்று, அயலே கயல் ஆர் தடங்கண் அம் சொல் நல்லார் கண் துயில் வவ்வுதியே? இயலால் நடாவி, இன்பம் எய்தி, இந்திரன் ஆள் மண்மேல் வியல் ஆர் முரசம் ஓங்கு செம்மை வேணுபுரத்தானே!

[2]

நகல் ஆர் தலையும் வெண்பிறையும் நளிர் சடை மாட்டு, அயலே பகலாப் பலி தேர்ந்து, ஐயம் வவ்வாய், பாய் கலை வவ்வுதியே? அகலாது உறையும் மா நிலத்தில் அயல் இன்மையால், அமரர் புகலால் மலிந்த பூம் புகலி மேவிய புண்ணியனே!

[3]

சங்கோடு இலங்கத் தோடு பெய்து, காதில் ஒர் தாழ்குழையன், அம் கோல்வளையார் ஐயம் வவ்வாய், ஆய்நலம் வவ்வுதியே? செங்கோல் நடாவிப் பல் உயிர்க்கும் செய் வினை மெய் தெரிய, வெங் கோத் தருமன் மேவி ஆண்ட வெங்குரு மேயவனே!

[4]

தணி நீர் மதியம் சூடி, நீடு தாங்கிய தாழ்சடையன், பிணி நீர் மடவார் ஐயம் வவ்வாய், பெய் கலை வவ்வுதியே? அணி நீர் உலகம் ஆகி எங்கும் ஆழ்கடலால் அழுங்க, துணி நீர் பணிய, தான் மிதந்த தோணிபுரத்தானே!

[5]

கவர் பூம்புனலும் தண் மதியும் கமழ் சடை மாட்டு, அயலே அவர் பூம் பலியோடு ஐயம் வவ்வாய், ஆய் நலம் வவ்வுதியே? அவர் பூண் அரையர்க்கு ஆதி ஆய அடல் மன்னன் ஆள் மண்மேல் தவர் பூம் பதிகள் எங்கும் ஓங்கும் தங்கு தராயவனே!

[6]

முலையாழ் கெழும, மொந்தை கொட்ட, முன் கடை மாட்டு அயலே, நிலையாப் பலி தேர்ந்து, ஐயம் வவ்வாய், நீ நலம் வவ்வுதியே? தலை ஆய்க் கிடந்து இவ் வையம் எல்லாம் தனது ஓர் ஆணை நடாய், சிலையால் மலிந்த சீர்ச் சிலம்பன் சிரபுரம் மேயவனே!

[7]

எருதே கொணர்க! என்று ஏறி, அங்கை இடு தலையே கலனா, கருது ஏர் மடவார் ஐயம் வவ்வாய், கண் துயில் வவ்வுதியே? ஒரு தேர் கடாவி ஆர் அமருள் ஒருபது தேர் தொலையப் பொரு தேர் வலவன் மேவி ஆண்ட புறவு அமர் புண்ணியனே!

[8]

துவர் சேர் கலிங்கப் போர்வையாரும், தூய்மை இலாச் சமணும், கவர் செய்து உழலக் கண்ட வண்ணம், காரிகை வார் குழலார் அவர் பூம் பலியோடு ஐயம் வவ்வாய், ஆய் நலம் வவ்வுதியே? தவர் செய் நெடுவேல் சண்டன் ஆளச் சண்பை அமர்ந்தவனே!

[9]

நிழலால் மலிந்த கொன்றை சூடி, நீறு மெய் பூசி, நல்ல குழல் ஆர் மடவார் ஐயம் வவ்வாய், கோல்வளை வவ்வுதியே? அழல் ஆய் உலகம் கவ்வை தீர, ஐந்தலை நீள் முடிய கழல் நாகஅரையன் காவல் ஆகக் காழி அமர்ந்தவனே!

[10]

கட்டு ஆர் துழாயன், தாமரையான், என்று இவர் காண்பு அரிய சிட்டார் பலி தேர்ந்து, ஐயம் வவ்வாய், செய் கலை வவ்வுதியே? நட்டார் நடுவே நந்தன் ஆள, நல்வினையால் உயர்ந்த கொட்டாறு உடுத்த தண்வயல் சூழ் கொச்சை அமர்ந்தவனே!

[11]

கடை ஆர் கொடி நல் மாட வீதிக் கழுமல ஊர்க் கவுணி நடை ஆர் பனுவல் மாலை ஆக ஞானசம்பந்தன்-நல்ல படை ஆர் மழுவன்மேல் மொழிந்த பல்பெயர்ப்பத்தும் வல்லார்க்கு அடையா, வினைகள் உலகில் நாளும்; அமருலகு ஆள்பவரே.

[12]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
1.090   அரனை உள்குவீர்! பிரமன் ஊருள்  
பண் - குறிஞ்சி   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

அரனை உள்குவீர்! பிரமன் ஊருள் எம் பரனையே மனம் பரவி, உய்ம்மினே!

[1]

காண உள்குவீர்! வேணுநல்புரத் தாணுவின் கழல் பேணி, உய்ம்மினே!

[2]

நாதன் என்பிர்காள்! காதல் ஒண் புகல் ஆதிபாதமே ஓதி, உய்ம்மினே!

[3]

அங்கம் மாது சேர் பங்கம் ஆயவன், வெங்குரு மன்னும் எங்கள் ஈசனே.

[4]

வாள் நிலாச் சடைத் தோணிவண்புரத்து ஆணி நன்பொனைக் காணுமின்களே!

[5]

பாந்தள் ஆர் சடைப் பூந்தராய் மன்னும், ஏந்து கொங்கையாள் வேந்தன் என்பரே.

[6]

கரிய கண்டனை, சிரபுரத்துள் எம் அரசை, நாள்தொறும் பரவி, உய்ம்மினே!

[7]

நறவம் ஆர் பொழில் புறவம் நல் பதி இறைவன் நாமமே மறவல், நெஞ்சமே!

[8]

தென்றில் அரக்கனைக் குன்றில் சண்பை மன் அன்று நெரித்தவா, நின்று நினைமினே!

[9]

அயனும் மாலும் ஆய் முயலும் காழியான் பெயல்வை எய்தி நின்று இயலும், உள்ளமே.

[10]

தேரர் அமணரைச் சேர்வு இல் கொச்சை மன் நேர் இல் கழல் நினைந்து ஓரும், உள்ளமே.

[11]

தொழு மனத்தவர், கழுமலத்து உறை பழுது இல் சம்பந்தன் மொழிகள் பத்துமே.

[12]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
1.117   காடு அது, அணிகலம் கார்  
பண் - வியாழக்குறிஞ்சி   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

காடு அது, அணிகலம் கார் அரவம், பதி; கால் அதனில்,- தோடு அது அணிகுவர் சுந்தரக் காதினில்,-தூச் சிலம்பர்; வேடு அது அணிவர், விசயற்கு, உருவம், வில்லும் கொடுப்பர்; பீடு அது மணி மாடப் பிரமபுரத்து அரரே.

[1]

கற்றைச் சடையது, கங்கணம் முன்கையில்-திங்கள் கங்கை; பற்றித்து, முப்புரம், பார் படைத்தோன் தலை, சுட்டது பண்டு; எற்றித்து, பாம்பை அணிந்தது, கூற்றை; எழில் விளங்கும் வெற்றிச் சிலைமதில் வேணுபுரத்து எங்கள் வேதியரே.

[2]

கூவிளம், கையது பேரி, சடைமுடிக் கூட்டத்தது; தூ விளங்கும் பொடி, பூண்டது, பூசிற்று, துத்தி நாகம்; ஏ விளங்கும் நுதல், ஆனையும், பாகம், உரித்தனர்; இன் இளஞ் சோலைப் புகலியுள் மேவிய புண்ணியரே.

[3]

உரித்தது, பாம்பை உடல்மிசை இட்டது, ஓர் ஒண் களிற்றை; எரித்தது, ஒர் ஆமையை இன்பு உறப் பூண்டது, முப்புரத்தை; செருத்தது, சூலத்தை ஏந்திற்று, தக்கனை வேள்வி; பல்-நூல் விரித்தவர் வாழ்தரு வேங்குருவில் வீற்றிருந்தவரே.

[4]

கொட்டுவர், அக்கு அரை ஆர்ப்பது, தக்கை; குறுந்தாளன இட்டுவர் தம், கலப்பு இலர், இன்புகழ், என்பு; உலவின் மட்டு வரும் தழல், சூடுவர் மத்தமும், ஏந்துவர்; வான் தொட்டு வரும் கொடித் தோணிபுரத்து உறை சுந்தரரே.

[5]

சாத்துவர், பாசம் தடக்கையில் ஏந்துவர், கோவணம்; தம் கூத்து, அவர், கச்சுக் குலவி நின்று, ஆடுவர்; கொக்கு இறகும், பேர்த்தவர் பல்படை பேய் அவை, சூடுவர்; பேர் எழிலார்; பூத்தவர் கைதொழு பூந்தராய் மேவிய புண்ணியரே.

[6]

காலது, கங்கை கற்றைச் சடையுள்ளால், கழல் சிலம்பு; மாலது, ஏந்தல் மழு அது, பாகம்; வளர் கொழுங் கோட்டு ஆல் அது, ஊர்வர் அடல் ஏற்று, இருப்பர்; அணி மணி நீர்ச் சேல் அது கண்ணி ஒர்பங்கர் சிரபுரம் மேயவரே.

[7]

நெருப்பு உரு, வெள்விடை, மேனியர், ஏறுவர்; நெற்றியின் கண், மருப்பு உருவன், கண்ணர், தாதையைக் காட்டுவர்; மா முருகன் விருப்பு உறு, பாம்புக்கு மெய், தந்தையார்; விறல் மா தவர் வாழ் பொருப்பு உறு மாளிகைத் தென் புறவத்து அணி புண்ணியரே.

[8]

இலங்கைத் தலைவனை, ஏந்திற்று, இறுத்தது, இரலை; இல்-நாள், கலங்கிய கூற்று, உயிர் பெற்றது மாணி, குமை பெற்றது; கலம் கிளர் மொந்தையின், ஆடுவர், கொட்டுவர், காட்டு அகத்து; சலம் கிளர் வாழ் வயல் சண்பையுள் மேவிய தத்துவரே.

[9]

அடி இணை கண்டிலன், தாமரையோன், மால், முடி கண்டிலன்; கொடி அணியும், புலி, ஏறு, உகந்து ஏறுவர், தோல் உடுப்பர்; பிடி அணியும் நடையாள், வெற்பு இருப்பது, ஓர்கூறு உடையர்; கடி அணியும் பொழில் காழியுள் மேய கறைக்கண்டரே.

[10]

கையது, வெண்குழை காதது, சூலம்; அமணர் புத்தர், எய்துவர், தம்மை, அடியவர், எய்தார்; ஓர் ஏனக்கொம்பு, மெய் திகழ் கோவணம், பூண்பது, உடுப்பது; மேதகைய கொய்து அலர் பூம்பொழில் கொச்சையுள் மேவிய கொற்றவரே.

[11]

கல் உயர் இஞ்சிக் கழுமலம் மேய கடவுள் தன்னை நல் உரை ஞானசம்பந்தன் ஞானத்தமிழ் நன்கு உணரச் சொல்லிடல் கேட்டல் வல்லோர், தொல்லை வானவர் தங்களொடும் செல்குவர்; சீர் அருளால் பெறல் ஆம் சிவலோகம் அதே.

[12]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
1.127   பிரம புரத்துறை பெம்மா னெம்மான் பிரம  
பண் - வியாழக்குறிஞ்சி   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

பிரம புரத்துறை பெம்மா னெம்மான் பிரம புரத்துறை பெம்மா னெம்மான் பிரம புரத்துறை பெம்மா னெம்மான் பிரம புரத்துறை பெம்மா னெம்மான்.

[1]

விண்டலர் பொழிலணி வேணு புரத்தரன் விண்டலர் பொழிலணி வேணு புரத்தரன் விண்டலர் பொழிலணி வேணு புரத்தரன் விண்டலர் பொழிலணி வேணு புரத்தரன்.

[2]

புண்டரி கத்தவன் மேவிய புகலியே புண்டரி கத்தவன் மேவிய புகலியே புண்டரி கத்தவன் மேவிய புகலியே புண்டரி கத்தவன் மேவிய புகலியே.

[3]

விளங்கொளி திகழ்தரு வெங்குரு மேவினன் விளங்கொளி திகழ்தரு வெங்குரு மேவினன் விளங்கொளி திகழ்தரு வெங்குரு மேவினன் விளங்கொளி திகழ்தரு வெங்குரு மேவினன்.

[4]

சுடர்மணி மாளிகைத் தோணி புரத்தவன் சுடர்மணி மாளிகைத் தோணி புரத்தவன் சுடர்மணி மாளிகைத் தோணி புரத்தவன் சுடர்மணி மாளிகைத் தோணி புரத்தவன்.

[5]

பூசுரர் சேர்ந் தராயவன் பொன்னடி பூசுரர் சேர்ந் தராயவன் பொன்னடி பூசுரர் சேர்ந் தராயவன் பொன்னடி பூசுரர் சேர்ந் தராயவன் பொன்னடி.

[6]

செருக்குவாய்ப் புடையான் சிரபுர மென்னில் செருக்குவாய்ப் புடையான் சிரபுர மென்னில் செருக்குவாய்ப் புடையான் சிரபுர மென்னில் செருக்குவாய்ப் புடையான் சிரபுர மென்னில்.

[7]

பொன்னடி மாதவர் சேர்புற வத்தவன் பொன்னடி மாதவர் சேர்புற வத்தவன் பொன்னடி மாதவர் சேர்புற வத்தவன் பொன்னடி மாதவர் சேர்புற வத்தவன்.

[8]

தசமுக நெறிதர ஊன்று சண்பையான் தசமுக நெறிதர ஊன்று சண்பையான் தசமுக நெறிதர ஊன்று சண்பையான் தசமுக நெறிதர ஊன்று சண்பையான்.

[9]

காழி ஆனய உள்ளவா காண்பரே காழி ஆனய உள்ளவா காண்பரே காழி ஆனய உள்ளவா காண்பரே காழி ஆனய உள்ளவா காண்பரே.

[10]

கொச்சையன் அலைக்கூட கிலாருடன் மூடரே கொச்சையன் அலைக்கூட கிலாருடன் மூடரே கொச்சையன் அலைக்கூட கிலாருடன் மூடரே கொச்சையன் அலைக்கூட கிலாருடன் மூடரே.

[11]

கழுமல முதுபதிக் கவுணியன் கட்டுரை கழுமல முதுபதிக் கவுணியன் கட்டுரை கழுமல முதுபதிக் கவுணியன் கட்டுரை கழுமல முதுபதிக் கவுணியன் கட்டுரை.

[12]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
1.128   ஓர் உரு ஆயினை; மான்  
பண் - வியாழக்குறிஞ்சி   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு உடனுறை அருள்மிகு திருவடிகள் போற்றி )

கல்வியில்‌ சிறந்து விளங்க ‌

ஓர் உரு ஆயினை; மான் ஆங்காரத்து ஈர் இயல்பு ஆய், ஒரு விண் முதல் பூதலம் ஒன்றிய இருசுடர் உம்பர்கள் பிறவும் படைத்து, அளித்து, அழிப்ப, மும்மூர்த்திகள் ஆயினை; இருவரோடு ஒருவன் ஆகி நின்றனை; ஓர் ஆல் நீழல், ஒண் கழல் இரண்டும் முப்பொழுது ஏத்திய நால்வர்க்கு ஒளிநெறி காட்டினை; நாட்டம் மூன்றும் ஆகக் கோட்டினை; இரு நதி அரவமோடு ஒருமதி சூடினை; ஒருதாள் ஈர் அயில் மூ இலைச் சூலம், நால்கால் மான்மறி, ஐந்தலை அரவம், ஏந்தினை; காய்ந்த நால் வாய் மும் மதத்து இரு கோட்டு ஒருகரி ஈடு அழித்து உரித்தனை; ஒரு தனு இருகால் வளைய வாங்கி, முப்புரத்தோடு நானிலம் அஞ்ச, கொன்று தலத்து உற அவுணரை அறுத்தனை; ஐம்புலன், நால் ஆம் அந்தக்கரணம், முக்குணம், இருவளி, ஒருங்கிய வானோர் ஏத்த நின்றனை; ஒருங்கிய மனத்தோடு, இரு பிறப்பு ஓர்ந்து, முப்பொழுது குறை முடித்து, நால்மறை ஓதி, ஐவகை வேள்வி அமைத்து, ஆறு அங்கம் முதல் எழுத்து ஓதி, வரல் முறை பயின்று, எழு வான்தனை வளர்க்கும் பிரமபுரம் பேணினை; அறுபதம் முரலும் வேணுபுரம் விரும்பினை; இகலி அமைந்து உணர் புகலி அமர்ந்தனை; பொங்கு நால்கடல் சூழ் வெங்குரு விளங்கினை; பாணி மூஉலகும் புதைய, மேல் மிதந்த தோணிபுரத்து உறைந்தனை; தொலையா இருநிதி வாய்ந்த பூந்தராய் ஏய்ந்தனை; வர புரம் ஒன்று உணர் சிரபுரத்து உறைந்தனை; ஒருமலை எடுத்த இருதிறல் அரக்கன் விறல் கெடுத்து அருளினை; புறவம் புரிந்தனை; முந்நீர்த் துயின்றோன், நான்முகன், அறியாப் பண்பொடு நின்றனை; சண்பை அமர்ந்தனை; ஐயுறும் அமணரும் அறுவகைத் தேரரும் ஊழியும் உணராக் காழி அமர்ந்தனை; எச்சன் ஏழ் இசையோன் கொச்சையை மெச்சினை; ஆறுபதமும், ஐந்து அமர் கல்வியும், மறை முதல் நான்கும், மூன்று காலமும், தோன்ற நின்றனை; இருமையின் ஒருமையும், ஒருமையின் பெருமையும், மறு இலா மறையோர் கழுமல முது பதிக் கவுணியன் கட்டுரை கழுமல முதுபதிக்கவுணியன் அறியும்; அனைய தன்மையை ஆதலின், நின்னை நினைய வல்லவர் இல்லை, நீள் நிலத்தே.

[1]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.040   எம்பிரான், எனக்கு அமுதம் ஆவானும்,  
பண் - சீகாமரம்   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

எம்பிரான், எனக்கு அமுதம் ஆவானும், தன் அடைந்தார் தம்பிரான் ஆவானும், தழல் ஏந்து கையானும், கம்ப மா கரி உரித்த காபாலி, கறைக்கண்டன் வம்பு உலாம் பொழில் பிரமபுரத்து உறையும் வானவனே.

[1]

தாம் என்றும் மனம் தளராத் தகுதியராய், உலகத்துக் காம்! என்று சரண் புகுந்தார் தமைக் காக்கும் கருணையினான் ஓம் என்று மறை பயில்வார் பிரமபுரத்து உறைகின்ற காமன் தன்(ன்) உடல் எரியக் கனல் சேர்ந்த கண்ணானே.

[2]

நன் நெஞ்சே! உனை இரந்தேன்; நம்பெருமான் திருவடியே உன்னம் செய்து இரு கண்டாய்! உய்வதனை வேண்டுதியேல், அன்னம் சேர் பிரமபுரத்து ஆரமுதை, எப்போதும் பன், அம் சீர் வாய் அதுவே! பார், கண்ணே, பரிந்திடவே!

[3]

சாம் நாள் இன்றி(ம்), மனமே! சங்கைதனைத் தவிர்ப்பிக்கும் கோன் ஆளும் திருவடிக்கே கொழு மலர் தூவு!  எத்தனையும் தேன் ஆளும் பொழில் பிரமபுரத்து உறையும் தீவணனை, நா, நாளும் நன்நியமம் செய்து, சீர் நவின்று ஏத்தே!

[4]

கண் நுதலான், வெண் நீற்றான், கமழ் சடையான், விடை ஏறி, பெண் இதம் ஆம் உருவத்தான், பிஞ்ஞகன், பேர்பல உடையான், விண் நுதலாத் தோன்றிய சீர்ப் பிரமபுரம் தொழ விரும்பி எண்ணுதல் ஆம் செல்வத்தை இயல்பு ஆக அறிந்தோமே.

[5]

எங்கேனும் யாது ஆகிப் பிறந்திடினும், தன் அடியார்க்கு இங்கே என்று அருள்புரியும் எம்பெருமான், எருது ஏறி, கொங்கு ஏயும் மலர்ச்சோலைக் குளிர் பிரமபுரத்து உறையும் சங்கே ஒத்து ஒளிர் மேனிச் சங்கரன், தன் தன்மைகளே

[6]

சிலை அதுவே சிலை ஆகத் திரி புரம் மூன்று எரிசெய்த இலை நுனை வேல் தடக்கையன், ஏந்திழையாள் ஒருகூறன், அலை புனல் சூழ் பிரமபுரத்து அருமணியை அடி பணிந்தால், நிலை உடைய பெருஞ்செல்வம் நீடு உலகில் பெறல் ஆமே.

[7]

எரித்த மயிர் வாள் அரக்கன் வெற்பு எடுக்க, தோளொடு தாள நெரித்து அருளும் சிவமூர்த்தி, நீறு அணிந்த மேனியினான், உரித்த வரித்தோல் உடையான், உறை பிரமபுரம் தன்னைத் தரித்த மனம் எப்போதும் பெறுவார் தாம் தக்காரே.

[8]

கரியானும் நான்முகனும் காணாமைக் கனல் உரு ஆய் அரியான் ஆம் பரமேட்டி, அரவம் சேர் அகலத்தான், தெரியாதான், இருந்து உறையும் திகழ் பிரமபுரம் சேர உரியார்தாம் ஏழ் உலகும் உடன் ஆள உரியாரே.

[9]

உடை இலார், சீவரத்தார், தன் பெருமை உணர்வு அரியான்; முடையில் ஆர் வெண்தலைக் கை மூர்த்தி ஆம் திரு உருவன்; பெடையில் ஆர் வண்டு ஆடும் பொழில் உறையும் சடையில் ஆர் வெண்பிறையான்; தாள் பணிவார் தக்காரே.

[10]

தன் அடைந்தார்க்கு இன்பங்கள் தருவானை, தத்துவனை, கன் அடைந்த மதில் பிரமபுரத்து உறையும் காவலனை, முன் அடைந்தான் சம்பந்தன் மொழி பத்தும் இவை வல்லார் பொன் அடைந்தார்; போகங்கள் பல அடைந்தார்; புண்ணியரே.

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.065   கறை அணி வேல் இலர்போலும்;  
பண் - காந்தாரம்   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

கறை அணி வேல் இலர்போலும்; கபாலம் தரித்திலர் போலும்; மறையும் நவின்றிலர் போலும்; மாசுணம் ஆர்த்திலர் போலும்; பறையும் கரத்து இலர்போலும்; பாசம் பிடித்திலர் போலும்; பிறையும் சடைக்கு இலர்போலும் பிரமபுரம் அமர்ந்தாரே.

[1]

கூர் அம்பு அது இலர்போலும்; கொக்கின் இறகு இலர் போலும்; ஆரமும் பூண்டிலர் போலும்; ஆமை அணிந்திலர் போலும்; தாரும் சடைக்கு இலர்போலும்; சண்டிக்கு அருளிலர்போலும்; பேரும் பல இலர்போலும் பிரமபுரம் அமர்ந்தாரே.

[2]

சித்த வடிவு இலர்போலும்; தேசம் திரிந்திலர்போலும்; கத்தி வரும் கடுங்காளி கதங்கள் தவிர்த்திலர் போலும்; மெய்த்த நயனம் இடந்தார்க்கு ஆழி அளித்திலர் போலும்; பித்தவடிவு இலர்போலும் பிரமபுரம் அமர்ந்தாரே.

[3]

நச்சு அரவு ஆட்டிலர் போலும்; நஞ்சம் மிடற்று இலர்போலும்; கச்சுத் தரித்திலர்போலும்; கங்கை தரித்திலர்போலும்; மொய்ச்ச வன்பேய் இலர்போலும்; முப்புரம் எய்திலர்போலும்; பிச்சை இரந்திலர்போலும் பிரமபுரம் அமர்ந்தாரே.

[4]

தோடு செவிக்கு இலர்போலும்; சூலம் பிடித்திலர்போலும்; ஆடு தடக்கை வலிய ஆனை உரித்திலர்போலும்; ஓடு கரத்து இலர்போலும்; ஒள் அழல் கை இலர்போலும் பீடு மிகுத்து எழு செல்வப் பிரமபுரம் அமர்ந்தாரே.

[5]

விண்ணவர் கண்டிலர்போலும்; வேள்வி அழித்திலர்போலும்; அண்ணல் அயன்தலை வீழ, அன்றும் அறுத்திலர்போலும்; வண்ண எலும்பினொடு அக்குவடங்கள் தரித்திலர்போலும் பெண் இனம் மொய்த்து எழு செல்வப் பிரமபுரம் அமர்ந்தாரே.

[6]

பன்றியின் கொம்பு இலர்போலும்; பார்த்தற்கு அருளிலர்போலும்; கன்றிய காலனை வீழக் கால்கொடு பாய்ந்திலர்போலும்; துன்று பிணம் சுடுகாட்டில் ஆடித் துதைந்திலர் போலும் பின்றியும் பீடும் பெருகும் பிரமபுரம் அமர்ந்தாரே.

[7]

பரசு தரித்திலர்போலும்; படுதலை பூண்டிலர் போலும்; அரசன் இலங்கையர் கோனை அன்றும் அடர்த்திலர்போலும்; புரை செய் புனத்து இளமானும், புலியின் அதள், இலர்போலும் பிரசமலர்ப்பொழில் சூழ்ந்த பிரமபுரம் அமர்ந்தாரே.

[8]

அடி முடி மால் அயன் தேட, அன்றும் அளப்பிலர்போலும்; கடிமலர் ஐங்கணை வேளைக் கனல விழித்திலர்போலும்; படி மலர்ப்பாலனுக்கு ஆகப் பாற்கடல் ஈந்திலர்போலும் பிடிநடை மாதர் பெருகும் பிரமபுரம் அமர்ந்தாரே.

[9]

வெற்று அரைச் சீவரத்தார்க்கு வெளிப்பட நின்றிலர்போலும்; அற்றவர், ஆல்நிழல், நால்வர்க்கு அறங்கள் உரைத்திலர்போலும்; உற்றவர் ஒன்று இலர்போலும்; ஓடு முடிக்கு இலர்போலும்; பெற்றமும் ஊர்ந்திலர்போலும் பிரமபுரம் அமர்ந்தாரே.

[10]

பெண் உரு ஆண் உரு அல்லாப் பிரமபுர நகர் மேய அண்ணல் செய்யாதன எல்லாம் அறிந்து, வகைவகையாலே, நண்ணிய ஞானசம்பந்தன் நவின்றனபத்தும் வல்லார்கள், விண்ணவரொடு இனிது ஆக வீற்றிருப்பார், அவர்தாமே.

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.073   விளங்கிய சீர்ப் பிரமன் ஊர்,  
பண் - காந்தாரம்   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

விளங்கிய சீர்ப் பிரமன் ஊர், வேணுபுரம், புகலி, வெங்குரு, மேல் சோலை வளம் கவரும் தோணிபுரம், பூந்தராய், சிரபுரம், வண் புறவம், மண்மேல் களங்கம் இல் ஊர்சண்பை, கமழ் காழி, வயம் கொச்சை, கழுமலம், என்று இன்ன இளங்குமரன் தன்னைப் பெற்று, இமையவர் தம் பகை எறிவித்த இறைவன் ஊரே.

[1]

திரு வளரும் கழுமலமே, கொச்சை, தேவேந்திரன் ஊர், அயன் ஊர், தெய்வத் தரு வளரும் பொழில் புறவம், சிலம்பன் ஊர், காழி, தகு சண்பை, ஒண் பா உரு வளர் வெங்குரு, புகலி, ஓங்கு தராய், தோணிபுரம் உயர்ந்த தேவர் வெருவ, வளர் கடல்விடம் அது உண்டு அணி கொள் கண்டத்தோன் விரும்பும் ஊரே.

[2]

வாய்ந்த புகழ் மறை வளரும் தோணிபுரம், பூந்தராய், சிலம்பன் வாழ் ஊர், ஏய்ந்த புறவம், திகழும் சண்பை, எழில் காழி இறை கொச்சை, அம் பொன் வேய்ந்த மதில் கழுமலம், விண்ணோர் பணிய மிக்க(அ)யன் ஊர், அமரர்கோன் ஊர், ஆய்ந்த கலை ஆர் புகலி, வெங்குரு அது அரன் நாளும் அமரும் ஊரே.

[3]

மாமலையாள் கணவன் மகிழ் வெங்குரு, மாப் புகலி, தராய், தோணிபுரம், வான் சேம மதில் புடை திகழும் கழுமலமே, கொச்சை, தேவேந்திரன் ஊர், சீர்ப் பூமகன் ஊர், பொலிவு உடைய புறவம், விறல் சிலம்பன் ஊர், காழி, சண்பை பா மருவு கலை எட்டு எட்டு உணர்ந்து, அவற்றின் பயன் நுகர்வோர் பரவும் ஊரே.

[4]

தரைத்தேவர் பணி சண்பை, தமிழ்க் காழி, வயம் கொச்சை, தயங்கு பூமேல் விரைச் சேரும் கழுமலம், மெய் உணர்ந்த(அ)யன் ஊர், விண்ணவர் தம் கோன் ஊர், வென்றித் திரைச் சேரும் புனல் புகலி, வெங்குரு, செல்வம் பெருகு தோணிபுரம், சீர் உரை சேர் பூந்தராய், சிலம்பன் ஊர், புறவம் உலகத்தில் உயர்ந்த ஊரே.

[5]

புண்டரிகத்து ஆர் வயல் சூழ் புறவம், மிகு சிரபுரம், பூங் காழி, சண்பை, எண் திசையோர் இறைஞ்சிய வெங்குரு, புகலி, பூந்தராய், தோணிபுரம், சீர் வண்டு அமரும் பொழில் மல்கு கழுமலம், நல் கொச்சை, வானவர் தம் கோன் ஊர், அண்டு அயன் ஊர், இவை என்பர் அருங்கூற்றை உதைத்து உகந்த அப்பன் ஊரே.

[6]

வண்மை வளர் வரத்து அயன் ஊர், வானவர் தம் கோன் ஊர், வண் புகலி, இஞ்சி வெண் மதி சேர் வெங்குரு, மிக்கோர் இறைஞ்சு சண்பை, வியன்காழி, கொச்சை, கண் மகிழும் கழுமலம், கற்றோர் புகழும் தோணிபுரம், பூந்தராய், சீர்ப் பண் மலியும் சிரபுரம், பார் புகழ் புறவம் பால்வண்ணன் பயிலும் ஊரே.

[7]

மோடி புறங்காக்கும் ஊர், புறவம், சீர்ச் சிலம்பன் ஊர், காழிமூதூர், நீடு இயலும் சண்பை, கழுமலம், கொச்சை, வேணுபுரம், கமலம் நீடு கூடிய(அ)யன் ஊர், வளர் வெங்குரு, புகலி, தராய், தோணிபுரம் கூடப் போர் தேடி உழல் அவுணர் பயில் திரிபுரங்கள் செற்ற மலைச்சிலையன் ஊரே.

[8]

இரக்கம்(ம்) உடை இறையவன் ஊர் தோணிபுரம், பூந்தராய், சிலம்பன்தன் ஊர், நிரக்க வருபுனல் புறவம், நின்ற தவத்து அயன் ஊர், சீர்த் தேவர்கோன் ஊர், வரக் கரவாப் புகலி, வெங்குரு, மாசு இலாச் சண்பை, காழி, கொச்சை, அரக்கன் விறல் அழித்து அருளி கழுமலம் அந்தணர் வேதம் அறாத ஊரே.

[9]

மேல் ஓதும் கழுமலம், மெய்த்தவம் வளரும் கொச்சை, இந்திரன் ஊர், மெய்ம்மை நூல் ஓதும் அயன் தன் ஊர், நுண் அறிவார் குரு, புகலி, தராய், தூ நீர்மேல் சேல் ஓடு தோணிபுரம், திகழ் புறவம், சிலம்பன் ஊர், செருச் செய்து அன்று மாலோடும் அயன் அறியான் வண் காழி, சண்பை மண்ணோர் வாழ்த்தும் ஊரே.

[10]

ஆக்கு அமர் சீர் ஊர் சண்பை, காழி, அமர் கொச்சை, கழுமலம், அன்பான் ஊர் ஓக்கம்(ம்) உடைத் தோணிபுரம், பூந்தராய், சிரபுரம், ஒண் புறவம், நண்பு ஆர் பூக்கமலத்தோன் மகிழ் ஊர், புரந்தரன் ஊர், புகலி, வெங்குருவும், என்பர் சாக்கியரோடு அமண்கையர் தாம் அறியா வகை நின்றான் தங்கும் ஊரே.

[11]

அக்கரம் சேர் தருமன் ஊர், புகலி, தராய், தோணிபுரம், அணி நீர்ப் பொய்கைப் புக்கரம் சேர் புறவம், சீர்ச் சிலம்பன் ஊர், புகழ்க் காழி, சண்பை, தொல் ஊர் மிக்கர் அம் சீர்க் கழுமலமே, கொச்சை வயம், வேணுபுரம், அயன் ஊர், மேல் இச் சக்கரம் சீர்த் தமிழ்விரகன் தான் சொன்ன தமிழ் தரிப்போர் தவம் செய்தோரே.

[12]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
2.074   பூமகன் ஊர், புத்தேளுக்கு இறைவன்  
பண் - காந்தாரம்   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

பூமகன் ஊர், புத்தேளுக்கு இறைவன் ஊர், குறைவு இலாப் புகலி, பூமேல் மாமகள் ஊர், வெங்குரு, நல் தோணிபுரம், பூந்தராய், வாய்ந்த இஞ்சிச் சேமம் மிகு சிரபுரம், சீர்ப் புறவம், நிறை புகழ்ச் சண்பை, காழி, கொச்சை, காமனை முன் காய்ந்த நுதல் கண்ணவன் ஊர் கழுமலம் நாம் கருதும் ஊரே.

[1]

கருத்து உடைய மறையவர் சேர் கழுமலம், மெய்த் தோணிபுரம், கனக மாட உருத் திகழ் வெங்குரு, புகலி, ஓங்கு தராய், உலகு ஆரும் கொச்சை, காழி, திருத் திகழும் சிரபுரம், தேவேந்திரன் ஊர், செங்கமலத்து அயன் ஊர், தெய்வத் தருத் திகழும் பொழில் புறவம், சண்பை சடைமுடி அண்ணல் தங்கும் ஊரே.

[2]

ஊர் மதியைக் கதுவ உயர் மதில் சண்பை, ஒளி மருவு காழி, கொச்சை, கார் மலியும் பொழில் புடை சூழ் கழுமலம், மெய்த் தோணிபுரம், கற்றோர் ஏத்தும் சீர் மருவு பூந்தராய், சிரபுரம், மெய்ப் புறவம், அயன் ஊர், பூங் கற்பத் தார் மருவும் இந்திரன் ஊர், புகலி, வெங்குரு கங்கை தரித்தோன் ஊரே.

[3]

தரித்த மறையாளர் மிகு வெங்குரு, சீர்த் தோணிபுரம், தரியார் இஞ்சி எரித்தவன் சேர் கழுமலமே, கொச்சை, பூந்தராய், புகலி, இமையோர் கோன் ஊர், தெரித்த புகழ்ச் சிரபுரம், சீர் திகழ் காழி, சண்பை, செழுமறைகள் எல்லாம் விரித்த புகழ்ப் புறவம், விரைக்கமலத்தோன் ஊர் உலகில் விளங்கும் ஊரே.

[4]

விளங்கு அயன் ஊர், பூந்தராய், மிகு சண்பை, வேணுபுரம், மேகம் ஏய்க்கும் இளங் கமுகம் பொழில் தோணிபுரம், காழி, எழில் புகலி, புறவம், ஏர் ஆர் வளம் கவரும் வயல் கொச்சை, வெங்குரு, மாச்சிரபுரம், வன் நஞ்சம் உண்டு களங்கம் மலி களத்தவன் சீர்க் கழுமலம் காமன்(ன்) உடலம் காய்ந்தோன் ஊரே.

[5]

காய்ந்து வரு காலனை அன்று உதைத்தவன் ஊர் கழுமலம், மாத் தோணிபுரம், சீர் ஏய்ந்த வெங்குரு, புகலி, இந்திரன் ஊர், இருங் கமலத்து அயன் ஊர், இன்பம் வாய்ந்த புறவம், திகழும் சிரபுரம், பூந்தராய், கொச்சை, காழி, சண்பை சேந்தனை முன் பயந்து உலகில் தேவர்கள் தம் பகை கெடுத்தோன் திகழும் ஊரே.

[6]

திகழ் மாடம் மலி சண்பை, பூந்தராய், பிரமன் ஊர், காழி, தேசு ஆர் மிகு தோணிபுரம், திகழும் வேணுபுரம், வயம் கொச்சை, புறவம், விண்ணோர் புகழ் புகலி, கழுமலம், சீர்ச் சிரபுரம், வெங்குரு வெம்போர் மகிடற் செற்று, நிகழ் நீலி, நின்மலன் தன் அடி இணைகள் பணிந்து உலகில் நின்ற ஊரே.

[7]

நின்ற மதில் சூழ்தரு வெங்குரு, தோணிபுரம், நிகழும் வேணு, மன்றில் ஒன்று கழுமலம், கொச்சை, உயர் காழி, சண்பை, வளர் புறவம், மோடி சென்று புறங்காக்கும் ஊர், சிரபுரம், பூந்தராய், புகலி, தேவர் கோன் ஊர், வென்றி மலி பிரமபுரம் பூதங்கள் தாம் காக்க மிக்க ஊரே.

[8]

மிக்க கமலத்து அயன் ஊர், விளங்கு புறவம், சண்பை, காழி, கொச்சை, தொக்க பொழில் கழுமலம், தூத் தோணிபுரம், பூந்தராய், சிலம்பன் சேர் ஊர், மைக் கொள் பொழில் வேணுபுரம், மதில் புகலி, வெங்குரு வல் அரக்கன் திண்தோள் ஒக்க இருபதும் முடிகள் ஒருபதும் ஈடு அழித்து உகந்த எம்மான் ஊரே.

[9]

எம்மான் சேர் வெங்குரு, சீர்ச் சிலம்பன் ஊர், கழுமலம், நல் புகலி, என்றும் பொய்ம்மாண்பு இலோர் புறவம், கொச்சை, புரந்தரன் ஊர், நல் தோணிபுரம், போர்க் கைம்மாவை உரிசெய்தோன் காழி, அயன் ஊர், தராய், சண்பை காரின் மெய்ம் மால், பூ மகன், உணரா வகை தழல் ஆய் விளங்கிய எம் இறைவன் ஊரே.

[10]

இறைவன் அமர் சண்பை, எழில் புறவம், அயன் ஊர், இமையோர்க்கு அதிபன் சேர் ஊர், குறைவு இல் புகழ்ப் புகலி, வெங்குரு, தோணிபுரம், குணம் ஆர் பூந்தராய், நீர்ச் சிறை மலி நல் சிரபுரம், சீர்க் காழி, வளர் கொச்சை, கழுமலம் தேசு இன்றிப் பறி தலையொடு அமண்கையர், சாக்கியர்கள், பரிசு அறியா அம்மான் ஊரே.

[11]

அம்மான் சேர் கழுமலம், மாச் சிரபுரம், வெங்குரு, கொச்சை, புறவம், அம் சீர் மெய்ம் மானத்து ஒண் புகலி, மிகு காழி, தோணிபுரம், தேவர் கோன் ஊர், அம் மால் மன் உயர் சண்பை, தராய், அயன் ஊர், வழி முடக்கும் ஆவின்பாச்சல் தம்மான் ஒன்றிய ஞானசம்பந்தன் தமிழ் கற்போர், தக்கோர் தாமே.

[12]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
3.037   கரம் முனம் மலரால், புனல்  
பண் - கொல்லி   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

கரம் முனம் மலரால், புனல் மலர் தூவியே கலந்து ஏத்துமின்- பரமன் ஊர் பலபேரினால் பொலி, பத்தர் சித்தர்கள் தாம் பயில், வரம் முன்ன(வ்) அருள் செய்ய வல்ல எம் ஐயன் நாள்தொறும் மேய சீர்ப் பிரமன் ஊர், பிரமாபுரத்து உறை பிஞ்ஞகன்(ன்) அருள் பேணியே!

[1]

விண்ணில் ஆர் மதி சூடினான், விரும்பும் மறையவன் தன் தலை உண்ண நன் பலி பேணினான், உலகத்துள் ஊன் உயிரான், மலைப்- பெண்ணின் ஆர் திருமேனியான்-பிரமாபுரத்து உறை கோயிலு அண்ணல் ஆர் அருளாளனாய் அமர்கின்ற எம் உடை ஆதியே.

[2]

எல்லை இல் புகழாளனும்(ம்), இமையோர் கணத்து உடன் கூடியும், பல்லை ஆர் தலையில் பலி அது கொண்டு உகந்த படிறனும் தொல்லை வையகத்து ஏறு தொண்டர்கள் தூ மலர் சொரிந்து ஏத்தவே, மல்லை அம் பொழில் தேன் பில்கும் பிரமாபுரத்து உறை மைந்தனே.

[3]

அடையலார் புரம் சீறி அந்தணர் ஏத்த, மா மடமாதொடும், பெடை எலாம் கடல் கானல் புல்கும் பிரமாபுரத்து உறை கோயிலான்; தொடையல் ஆர் நறுங்கொன்றையான் தொழிலே பரவி நின்று ஏத்தினால், இடை இலார், சிவலோகம் எய்துதற்கு; ஈது காரணம் காண்மினே!

[4]

வாய் இடை(ம்) மறை ஓதி, மங்கையர் வந்து இடப் பலி கொண்டு, போய்ப்- போய் இடம்(ம்) எரிகான் இடைப் புரி நாடகம்(ம்) இனிது ஆடினான்; பேயொடும் குடிவாழ்வினான்-பிரமாபுரத்து உறை பிஞ்ஞகன்; தாய், இடைப் பொருள், தந்தை, ஆகும் என்று ஓதுவார்க்கு அருள்-தன்மையே!

[5]

ஊடினால் இனி யாவது? என் உயர் நெஞ்சமே!-உறு வல்வினைக்கு ஓடி நீ உழல்கின்றது என்? அழல் அன்று தன் கையில் ஏந்தினான், பீடு நேர்ந்தது கொள்கையான்-பிரமாபுரத்து உறை வேதியன், ஏடு நேர் மதியோடு அரா அணி எந்தை என்று நின்று ஏத்திடே!

[6]

செய்யன், வெள்ளியன், ஒள்ளியார்சிலர் என்றும் ஏத்தி நினைந்திட, ஐயன், ஆண்டகை, அந்தணன், அருமா மறைப்பொருள் ஆயினான்; பெய்யும் மா மழை ஆனவன்; பிரமாபுரம் இடம் பேணிய வெய்ய வெண்மழு ஏந்தியை(ந்) நினைந்து, ஏத்துமின், வினை வீடவே!

[7]

கன்று ஒரு(க்) கையில் ஏந்தி நல்விளவின் கனி பட நூறியும், சென்று ஒருக்கிய மாமறைப்பொருள் தேர்ந்த செம்மலரோனும் ஆய், அன்று அரக்கனைச் செற்றவன்(ன்) அடியும் முடி அவை காண்கிலார் பின் தருக்கிய தண்பொழில் பிரமாபுரத்து அரன் பெற்றியே!

[8]

உண்டு உடுக்கை விட்டார்களும்(ம்), உயர் கஞ்சி மண்டை கொள் தேரரும், பண்டு அடக்கு சொல் பேசும் அப் பரிவு ஒன்று இலார்கள் சொல் கொள்ளன்மின்! தண்டொடு, அக்கு, வன் சூலமும், தழல், மா மழுப்படை, தன் கையில் கொண்டு ஒடுக்கிய மைந்தன்-எம் பிரமாபுரத்து உறை கூத்தனே.

[9]

பித்தனை, பிரமாபுரத்து உறை பிஞ்ஞகன், கழல் பேணியே, மெய்த்தவத்து நின்றோர்களுக்கு உரைசெய்து, நன்பொருள் மேவிட வைத்த சிந்தையுள் ஞானசம்பந்தன் வாய் நவின்று எழு மாலைகள், பொய்த் தவம் பொறி நீங்க, இன் இசை போற்றி செய்யும், மெய்ம் மாந்தரே!

[10]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
3.056   இறையவன், ஈசன், எந்தை, இமையோர்  
பண் - பஞ்சமம்   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )
அரத்துறை இறைவன் ஞானசம்பந்தரின் வழி நடைவருத் தத்தை அறிந்து அரத்துறை அந்தணர்கள் கனவில் தோன்றி ஞானசம் பந்தன் நம்மைக் காண வருகின்றான். அவனுக்கென ஆலயத்துள் முத்துச் சிவிகை, முத்துக்குடை, முத்துச் சின்னம் ஆகியன வைத்துள் ளோம் எடுத்துச்சென்று கொடுத்து அழைத்து வருக எனப் பணித் தருளினான். அவ்வாறே இறைவன் ஞானசம்பந்தர் கனவிலும் தோன்றி யாம் அளிக்கும் பொருள்களை ஏற்று வருக எனக் கூறியருளினான். அரத்துறை அந்தணர்கள் வியந்து எழுந்து இறைவனளித்த அப் பொருள்களைக் கொண்டு சென்று ஞானசம்பந்தரிடம் நடந்ததைக் கூறிச் சிவிகையில் ஆரோகணித்து அரத்துறை வரவேண்டுமென வேண்டினர். ஞானசம்பந்தர் இறைவன் திருவருளை எண்ணி வியந்து அச்சிவிகையை மும்முறை வலம் வந்து பணிந்து ஐந்தெழுத்தோதி அச்சிவிகையில் அமர்ந்து எந்தை ஈசன் எம்பெருமான் என்ற திருப்பதிகத்தால்,இறையருளை வியந்து புறப்பட்டுச் சென்று அரத்துறை ஈசனை வணங்கிப் போற்றினார்.

இறையவன், ஈசன், எந்தை, இமையோர் தொழுது ஏத்த நின்ற கறை அணி கண்டன், வெண்தோடு அணி காதினன், காலத்து அன்று மறை மொழி வாய்மையினான், மலையாளொடு மன்னு சென்னிப் பிறை அணி செஞ்சடையான், பிரமாபுரம் பேணுமினே!

[1]

சடையினன், சாமவேதன், சரி கோவணவன், மழுவாள படையினன், பாய் புலித்தோல் உடையான், மறை பல்கலை நூல் உடையவன், ஊனம் இ(ல்)லி, உடன் ஆய் உமை நங்கை என்னும் பெடையொடும் பேணும் இடம் பிரமாபுரம்; பேணுமினே!

[2]

மாணியை நாடு காலன் உயிர் மாய்தரச் செற்று, காள காணிய ஆடல் கொண்டான், கலந்து ஊர்வழிச் சென்று, பிச்சை ஊண் இயல்பு ஆகக் கொண்டு, அங்கு உடனே உமை நங்கையொடும் பேணிய கோயில் மன்னும் பிரமாபுரம்; பேணுமினே!

[3]

பார் இடம் விண்ணும் எங்கும் பயில் நஞ்சு பரந்து மிண்ட, பேர் இடர்த் தேவர்கணம், பெருமான், இது கா! எனலும், ஓர் இடத்தே கரந்து, அங்கு உமை நங்கையொடும்(ம்) உடனே பேர் இடம் ஆகக் கொண்ட பிரமாபுரம் பேணுமினே!

[4]

நச்சு அரவச் சடைமேல் நளிர் திங்களும் ஒன்ற வைத்து, அங்கு அச்சம் எழ விடைமேல் அழகு ஆர் மழு ஏந்தி, நல்ல இச்சை பகர்ந்து, மிக இடுமின், பலி! என்று, நாளும் பிச்சை கொள் அண்ணல் நண்ணும் பிரமாபுரம் பேணுமினே!

[5]

பெற்றவன்; முப்புரங்கள் பிழையா வண்ணம் வாளியினால் செற்றவன்; செஞ்சடையில்-திகழ் கங்கைதனைத் தரித்திட்டு, ஒற்றை விடையினன் ஆய், உமை நங்கையொடும் உடனே பெற்றிமையால் இருந்தான்; பிரமாபுரம் பேணுமினே!

[6]

வேதம் மலிந்த ஒலி, விழவின்(ன்) ஒலி, வீணை ஒலி, கீதம் மலிந்து உடனே கிளர, திகழ் பௌவம் அறை ஓதம் மலிந்து உயர் வான் முகடு ஏற, ஒண் மால்வரையான் பேதையொடும் இருந்தான் பிரமாபுரம் பேணுமினே!

[7]

இமையவர் அஞ்சி ஓட, எதிர்வார் அவர்தம்மை இன்றி அமைதரு வல் அரக்கன் அடர்த்து(ம்), மலை அன்று எடுப்ப, குமை அது செய்து, பாட, கொற்றவாளொடு நாள் கொடுத்திட்டு உமையொடு இருந்த பிரான் பிரமாபுரம் உன்னுமினே!

[8]

ஞாலம் அளித்தவனும்(ம்) அரியும்(ம்), அடியோடு முடி காலம்பல செலவும், கண்டிலாமையினால் கதறி ஓலம் இட, அருளி, உமை நங்கையொடும்(ம்) உடன் ஆய் ஏல இருந்த பிரான் பிரமாபுரம் ஏத்துமினே!

[9]

துவர் உறும் ஆடையினார், தொக்க பீலியர் நக்க(அ)ரையர் அவர் அவர் தன்மைகள் கண்டு அணுகேன்மி(ன்), அருள் பெறுவீர் கவர் உறு சிந்தை ஒன்றி, கழி காலம் எல்லாம் படைத்த இவர் அவர் என்று இறைஞ்சி, பிரமாபுரம் ஏத்துமினே!

[10]

உரை தரு நால்மறையோர் புகழ்ந்து ஏத்த, ஒண் மாதினொடும் வரை என வீற்றிருந்தான், மலிகின்ற பிரமபுரத்து அரசினை ஏத்த வல்ல அணி சம்பந்தன் பத்தும் வல்லார் விரைதரு விண்ணுலகம் எதிர் கொள்ள விரும்புவரே.

[11]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
3.067   சுரர் உலகு, நரர்கள் பயில்  
பண் - சாதாரி   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )
நான்காவது தலயாத்திரையை முடித்துக் கொண்டு சீர்காழி திரும்பிய திருஞானசம்பந்தர் அந்த நகரத்தில் பல நாட்கள் தங்கி பல வகையான பதிகங்கள் பாடினார். இந்த பதிகம் பன்னிரண்டு பாடல்களைக் கொண்டது. ஒவ்வொரு பாடலிலும் சீர்காழி நகரின் ஒரு பெயர் வந்த வரலாற்றினை கூறுவதால், வழிமொழிப் பதிகம் என பெயர் வந்தது. பாடல்களிலும் முன்பகுதியில் இறைவனது சிறப்பும் பின்பகுதியில் அந்த பெயர் வந்ததற்கான விரிவான தலபுராண வரலாறும் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. தலத்தின் பன்னிரண்டு பெயர்களுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து இயற்றப்பட்ட பாடல் எனினும், வழக்கமாக தான் குறிப்பிடும் இராவணின் கயிலை நிகழ்ச்சி, அண்ணாமலை சம்பவம், சமணர்களை பற்றிய குறிப்பு மற்றும் பதிகத்தை ஓதுவதால் கிடைக்கும் பலங்கள் ஆகியவையும் இந்த பதிகத்தில் குறிப்பிடப் படுகின்றன. வேகமான சந்தமுடைய பாடல்கள் என்பதால் முடுகு விராகம் என்று இந்த பதிகம் அழைக்கப் படுகின்றது. சீர்காழியின் இந்த பன்னிரண்டு பெயர்களும் மந்திரம் என்பதால் இந்த பெயர்களை இந்த பதிகத்தில் கொடுத்துள்ள வரிசைப் படியே சொல்ல வேண்டும்.

சுரர் உலகு, நரர்கள் பயில் தரணிதலம், முரண் அழிய, அரண மதில் முப்- புரம் எரிய, விரவு வகை சர விசை கொள் கரம் உடைய பரமன் இடம் ஆம் வரம் அருள வரல் முறையின் நிரல் நிறை கொள்வரு சுருதிசிர உரையினால், பிரமன் உயர் அரன் எழில் கொள் சரண இணை பரவ, வளர் பிரமபுரமே.

[1]

தாணு மிகு ஆண் இசைகொடு, ஆணு வியர் பேணுமது காணும் அளவில், கோணும் நுதல் நீள் நயனி கோண் இல் பிடி மாணி, மது நாணும் வகையே ஏணு கரி பூண் அழிய, ஆண் இயல் கொள் மாணி பதி-சேண் அமரர்கோன் வேணுவினை ஏணி, நகர் காணில், திவி காண, நடு வேணுபுரமே.

[2]

பகல் ஒளிசெய் நக மணியை, முகை மலரை, நிகழ் சரண அகவு முனிவர்க்கு அகலம் மலி சகல கலை மிக உரைசெய் முகம் உடைய பகவன் இடம் ஆம் பகை களையும் வகையில் அறுமுக இறையை மிக அருள, நிகர் இல் இமையோர் புக, உலகு புகழ, எழில் திகழ, நிகழ் அலர் பெருகு புகலிநகரே.

[3]

அம் கண் மதி, கங்கை நதி, வெங்கண் அரவங்கள், எழில் தங்கும் இதழித் துங்க மலர், தங்கு சடை அங்கி நிகர் எங்கள் இறை தங்கும் இடம் ஆம் வெங்கதிர் விளங்கு உலகம் எங்கும் எதிர் பொங்கு எரி புலன்கள் களைவோர் வெங் குரு விளங்கி உமைபங்கர் சரணங்கள் பணி வெங்குரு அதே.

[4]

ஆண் இயல்பு காண, வனவாண இயல் பேணி, எதிர் பாணமழை சேர் தூணி அற, நாணி அற, வேணு சிலை பேணி அற, நாணி விசயன் பாணி அமர் பூண, அருள் மாணு பிரமாணி இடம் ஏணி முறையில் பாணி உலகு ஆள, மிக ஆணின் மலி தோணி நிகர் தோணிபுரமே.

[5]

நிராமய! பராபர! புராதன! பராவு சிவ! ராக! அருள்! என்று, இராவும் எதிராயது பராய் நினை புராணன், அமராதி பதி ஆம் அராமிசை இராத எழில் தரு ஆய அர பராயண வராக உரு வா- தராயனை விராய் எரி பராய், மிகு தராய் மொழி விராய பதியே.

[6]

அரணை உறு முரணர் பலர் மரணம் வர, இரணம் மதில் அரம் மலி படைக் கரம் விசிறு விரகன், அமர் கரணன், உயர் பரன், நெறி கொள் கரனது இடம் ஆம் பரவு அமுது விரவ, விடல் புரளம் உறும் அரவை அரி சிரம் அரிய, அச் சிரம் அரன சரணம் அவை பரவ, இரு கிரகம் அமர் சிரபுரம் அதே.

[7]

அறம் அழிவு பெற உலகு தெறு புயவன் விறல் அழிய, நிறுவி விரல், மா- மறையின் ஒலி முறை முரல்செய் பிறை எயிறன் உற, அருளும் இறைவன் இடம் ஆம் குறைவு இல் மிக நிறைதை உழி, மறை அமரர் நிறை அருள, முறையொடு வரும் புறவன் எதிர் நிறை நிலவு பொறையன் உடல் பெற, அருளு புறவம் அதுவே.

[8]

விண் பயில, மண் பகிரி, வண் பிரமன் எண் பெரிய பண் படை கொள் மால், கண் பரியும் ஒண்பு ஒழிய, நுண்பொருள்கள் தண் புகழ் கொள் கண்டன் இடம் ஆம் மண் பரியும் ஒண்பு ஒழிய, நுண்பு சகர் புண் பயில விண் படர, அச் சண்பை மொழி பண்ப முனி கண் பழி செய் பண்பு களை சண்பை நகரே.

[9]

பாழி உறை வேழம் நிகர் பாழ் அமணர், சூழும் உடலாளர், உணரா ஏழின் இசை யாழின் மொழி ஏழை அவள் வாழும் இறை தாழும் இடம் ஆம் கீழ், இசை கொள் மேல் உலகில், வாழ் அரசு சூழ் அரசு வாழ, அரனுக்கு ஆழிய சில்காழி செய, ஏழ் உலகில் ஊழி வளர் காழி நகரே.

[10]

நச்சு அரவு கச்சு என அசைச்சு, மதி உச்சியின் மிலைச்சு, ஒரு கையால் மெய்ச் சிரம் அணைச்சு, உலகில் நிச்சம் இடு பிச்சை அமர் பிச்சன் இடம் ஆம் மச்சம் மதம் நச்சி மதமச் சிறுமியைச் செய் தவ அச்ச விரதக் கொச்சை முரவு அச்சர் பணிய, சுரர்கள் நச்சி மிடை கொச்சைநகரே.

[11]

ஒழுகல் அரிது அழி கலியில், உழி உலகு பழி பெருகு வழியை நினையா, முழுது உடலில் எழும் மயிர்கள் தழுவும் முனிகுழுவினொடு, கெழுவு சிவனைத் தொழுது, உலகில் இழுகும் மலம் அழியும் வகை கழுவும் உரை கழுமல நகர் பழுது இல் இறை எழுதும் மொழி தமிழ் விரகன் வழி மொழிகள் மொழி தகையவே.

[12]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
3.110   வரம் அதே கொளா, உரம்  
பண் - பழம்பஞ்சுரம்   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

வரம் அதே கொளா, உரம் அதே செயும் புரம் எரித்தவன்-பிரமநல்புரத்து அரன்-நன்நாமமே பரவுவார்கள் சீர் விரவும், நீள் புவியே.

[1]

சேண் உலாம் மதில் வேணு மண் உளோர் காண மன்றில் ஆர் வேணுநல்புரத் தாணுவின் கழல் பேணுகின்றவர் ஆணி ஒத்தவரே.

[2]

அகலம் ஆர் தரைப் புகலும் நால்மறைக்கு இகல் இலோர்கள் வாழ் புகலி மா நகர், பகல் செய்வோன் எதிர்ச் சகல சேகரன் அகில நாயகனே.

[3]

துங்க மாகரி பங்கமா அடும் செங் கையான் நிகழ் வெங்குருத் திகழ் அங்கணான் அடி தம் கையால்-தொழ, தங்குமோ, வினையே?

[4]

காணி, ஒண் பொருள், கற்றவர்க்கு ஈகை உடைமையோர் அவர் காதல் செய்யும் நல்- தோணிவண் புரத்து ஆணி என்பவர் தூ மதியினரே.

[5]

ஏந்து அரா எதிர் வாய்ந்த நுண் இடைப் பூந் தண் ஓதியாள் சேர்ந்த பங்கினன் பூந்தராய் தொழும் மாந்தர் மேனிமேல் சேர்ந்து இரா, வினையே.

[6]

சுரபுரத்தினைத் துயர் செய் தாருகன் துஞ்ச, வெஞ்சினக் காளியைத் தரும் சிரபுரத்து உளான் என்ன வல்லவர் சித்தி பெற்றவரே.

[7]

உறவும் ஆகி, அற்றவர்களுக்கு மா நெதி கொடுத்து, நீள் புவி இலங்கு சீர்ப் புறவ மா நகர்க்கு இறைவனே! என, தெறகிலா, வினையே.

[8]

பண்பு சேர் இலங்கைக்கு நாதன் நல் முடிகள் பத்தையும் கெட நெரித்தவன், சண்பை ஆதியைத் தொழுமவர்களைச் சாதியா, வினையே.

[9]

ஆழி அங்கையில் கொண்ட மால், அயன், அறிவு ஒணாதது ஓர் வடிவு கொண்டவன்- காழி மா நகர்க் கடவுள் நாமமே கற்றல் நல்-தவமே.

[10]

விச்சை ஒன்று இலாச் சமணர் சாக்கியப் பிச்சர் தங்களைக் கரிசு அறுத்தவன் கொச்சை மா நகர்க்கு அன்பு செய்பவர் குணங்கள் கூறுமினே!

[11]

கழுமலத்தினுள் கடவுள் பாதமே கருது ஞானசம்பந்தன் இன்தமிழ் முழுதும் வல்லவர்க்கு இன்பமே தரும், முக்கண் எம் இறையே.

[12]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
3.113   உற்று உமை சேர்வது மெய்யினையே;  
பண் - பழம்பஞ்சுரம்   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

உற்று உமை சேர்வது மெய்யினையே; உணர்வதும் நின் அருள் மெய்யினையே; கற்றவர் காய்வது காமனையே; கனல் விழி காய்வது காமனையே; அற்றம் மறைப்பதும் உன் பணியே; அமரர்கள் செய்வதும் உன் பணியே; பெற்று முகந்தது கந்தனையே; பிரமபுரத்தை உகந்தனையே.

[1]

சதி மிக வந்த சலந்தரனே தடி சிரம் நேர் கொள் சலம் தரனே! அதிர் ஒளி சேர் திகிரிப்படையால் அமர்ந்தனர் உம்பர், துதிப்பு அடையால், மதி தவழ் வெற்பு அது கைச் சிலையே; மரு விடம் ஏற்பது கைச்சிலையே விதியினில் இட்டு அவிரும் பரனே! வேணுபுரத்தை விரும்பு அரனே!

[2]

காது அமரத் திகழ் தோடினனே; கானவனாய்க் கடிது ஓடினனே; பாதம் அதால் கூற்று உதைத்தனனே; பார்த்தன் உடல் அம்பு தைத்தனனே; தாது அவிழ் கொன்றை தரித்தனனே; சார்ந்த வினை அது அரித்தனனே போதம் அமரும் உரைப் பொருளே, புகலி அமர்ந்த பரம்பொரு

[3]

மைத் திகழ் நஞ்சு உமிழ் மாசுணமே மகிழ்ந்து அரை சேர்வதும்; மா சு(ண்)ணமே மெய்த்து உடல் பூசுவர்; மேல் மதியே; வேதம் அது ஓதுவர், மேல் மதியே; பொய்த் தலை ஓடு உறும், அத்தம் அதே; புரிசடை வைத்தது, மத்தம் அதே; வித்தகர் ஆகிய எம் குருவே விரும்பி அமர்ந்தனர், வெங்குருவே.

[4]

உடன் பயில்கின்றனன், மாதவனே, உறு பொறி காய்ந்து இசை மா தவனே; திடம் பட மாமறை கண்டனனே, திரிகுணம் மேவிய கண்டனனே; படம் கொள் அரவு அரை செய்தனனே; பகடு உரிகொண்டு அரை செய்தனனே; தொடர்ந்த துயர்க்கு ஒரு நஞ்சு இவனே, தோணிபுரத்து உறை நம் சிவனே.

[5]

திகழ் கையதும் புகை தங்கு அழலே; தேவர் தொழுவதும் தம் கழலே; இகழ்பவர் தாம் ஒரு மான் இடமே; இருந் தனுவோடு எழில் மானிடமே; மிக வரும் நீர் கொளும் மஞ்சு அடையே, மின் நிகர்கின்றதும், அம் சடையே, தக இரதம் கொள் வசுந்தரரே, தக்க தராய் உறை சுந்தரரே.

[6]

ஓர்வு அரு கண்கள் இணைக்க(அ)யலே; உமையவள் கண்கள் இணைக் கயலே; ஏர் மருவும் கழல் நாகம் அதே; எழில் கொள் உதாசனன், ஆகம் அதே; நீர் வரு கொந்து அளகம் கையதே, நெடுஞ்சடை மேவிய கங்கையதே; சேர்வு அரு யோக தியம்பகனே! சிரபுரம் மேய தி அம்பு அகனே!

[7]

ஈண்டு துயில் அமர் அப்பினனே இருங் கண் இடந்து அடி அப்பினனே; தீண்டல் அரும் பரிசு அக் கரமே திகழ்ந்து ஒளி சேர்வது சக்கரமே; வேண்டி வருந்த நகைத் தலையே மிகைத்து அவரோடு நகைத்தலையே பூண்டனர்; சேரலும் மா பதியே, புறவம் அமர்ந்த உமாபதியே.

[8]

நின் மணி வாயது நீழலையே நேசம் அது ஆனவர் நீழலையே; உன்னி, மனத்து, எழு சங்கம் அதே ஒளி அதனோடு உறு சங்கம் அதே; கன்னியரைக் கவரும் க(ள்)ளனே! கடல்விடம் உண்ட கருங் களனே; மன்னி வரைப் பதி, சண்பு ஐயதே வாரி வயல் மலி சண்பை அதே.

[9]

இலங்கை அரக்கர் தமக்கு இறையே இடந்து கயிலை எடுக்க, இறையே, புலன்கள் கெட உடன் பாடினனே; பொறிகள் கெட உடன்பாடினனே; இலங்கிய மேனி இரா வணனே எய்து பெயரும் இராவணனே; கலந்து அருள் பெற்றதும் மா வசியே; காழி அரன் அடி மா வசியே.

[10]

கண் நிகழ் புண்டரிகத்தினனே, கலந்து இரி புண் தரி கத்தினனே, மண் நிகழும் பரிசு ஏனம் அதே, வானகம் ஏய் வகை சேனம் அதே, நண்ணி அடிமுடி எய்தலரே; நளிர் மலி சோலையில் எய்து அலரே பண் இயல் கொச்சை பசுபதியே, பசு மிக ஊர்வர், பசுபதியே.

[11]

பரு மதில் மதுரை மன் அவை எதிரே பதிகம் அது எழுது இலை அவை எதிரே வரு நதி இடை மிசை வரு கரனே! வசையொடும் அலர் கெட அருகு அரனே! கருதல் இல் இசை முரல்தரும் மருளே, கழுமலம் அமர் இறை தரும் அருகே மருவிய தமிழ்விரகன மொழியே வல்லவர்தம் இடர், திடம், ஒழியே.

[12]

Back to Top
திருஞானசம்பந்த சுவாமிகள்   திருக்கடைக்காப்பு  
3.117   யாமாமா நீ யாமாமா யாழீகாமா  
பண் - கௌசிகம்   (திருத்தலம் திருப்பிரமபுரம் (சீர்காழி) ; (திருத்தலம் அருள்தரு திருநிலைநாயகி உடனுறை அருள்மிகு பிரமபுரீசர் திருவடிகள் போற்றி )

யாமாமா நீ யாமாமா யாழீகாமா காணாகா காணாகாமா காழீயா மாமாயாநீ மாமாயா!

[1]

யாகாயாழீ காயாகா தாயாராரா தாயாயா யாயாதாரா ராயாதா காயாகாழீ யாகாயா!

[2]

தாவாமூவா தாசாகா ழீநாதாநீ யாமாமா மாமாயாநீ தாநாழீ காசாதாவா மூவாதா!

[3]

நீவாவாயா காயாழீ காவாவானோ வாராமே மேராவானோ வாவாகா ழீயாகாயா வாவாநீ!

[4]

யாகாலாமே யாகாழீ யாமேதாவீ தாயாவீ வீயாதாவீ தாமேயா ழீகாயாமே லாகாயா!

[5]

மேலாபோகா மேதேழீ காலாலேகா லானாயே யேனாலாகா லேலாகா ழீதேமேகா போலேமே?

[6]

நீயாமாநீ யேயாமா தாவேழீகா நீதானே நேதாநீகா ழீவேதா மாயாயேநீ மாயாநீ?

[7]

நேணவராவிழ யாசைழியே வேகதளேரிய ளாயுழிகா காழியுளாயரி ளேதகவே யேழிசையாழவி ராவணனே.

[8]

காலேமேலே காணீகா ழீகாலேமா லேமேபூ பூமேலேமா லேகாழீ காணீகாலே மேலேகா!

[9]

வேரியுமேணவ காழியொயே யேனை நிணேமட ளோகரதே தேரகளோடம ணே நினையே யேயொழிகாவண மேயுரிவே.

[10]

நேரகழாமித யாசழிதா யேனனியேனனி ளாயுழிகா காழியுளானின யேனினயே தாழிசயாதமி ழாகரனே.

[11]

Back to Top

This page was last modified on Wed, 28 Feb 2024 01:04:02 -0500
          send corrections and suggestions to admin @ sivaya.org

thirumurai list